مقاله بررسی مدیریت ژاپنی، مدیریت آمریکائی – مدیریت Z و بحث در مورد امکان اعمال آنها در سیستم مدیریتی جامعه ایرانی
دسته بندی | مقاله |
بازدید ها | 0 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 19 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 25 |


مقاله بررسی مدیریت ژاپنی، مدیریت آمریکائی – مدیریت Z و بحث در مورد امکان اعمال آنها در سیستم مدیریتی جامعه ایرانی در 25 صفحه ورد قابل ویرایش
مدیریت ژاپنی – مدیریت آمریکایی – مدیریت Z و بحث در مورد امکان اعمال آنها در سیستم مدیریتی جامعه ایرانی
ابتدا در ورود به بحث لازم است به خصوصیات ویژه هر یک از شیوه های مدیریتی فوق اشاره شود.
مدیریت ژاپنی |
مدیریت آمریکایی |
(برنامه ریزی) 1- جهت گیری بلندمدت است. 2- انجام تصمیم گیری بصورت گروهی از طریق همراهی جمعی است. 3- همکاری جمعی فراوان در آماده سازی و تصمیم گیری وجود دارد. 4- مسیر تصمیمات از پایین به بالا و برعکس صورت می گیرد. 5- روند تصمیم گیری کند است اما بسرعت و بدون مقاومت اجرا می شود.
|
1- جهت گیری اصولاً کوتاه مدت است. 2- تصمیم گیری فردی انجام می شود.
3- همکاری مردمی اندک در تصمیم گیری و آماده سازی وجود دارد. 4- تصمیمات در بالا گرفته شده در سطوح پایین جاری می شود. 5- روند تصمیم گیری سریع است اما اجرای آن کند و با مقاومت صورت |
مدیریت ژاپنی |
مدیریت آمریکایی |
(سازمان دهی) 1- مسئولیت پذیری گروهی است و پاسخگویی نیز گروهی میباشد. 2- مسئولیت تصمیم گیری روشن و آشکار نیست. 3- سازمان ساختاری غیررسمی دارد.
4- فلسفه و فرهنگ سازمان هماهنگ با روح جمعی بوده و فرد هویت سازمانی دارد. 5- سازمان در رقابت با سازمانهای دیگر است.
|
1- مسئولیت پذیری فردی است و مشخصاً فرد باید پاسخگو باشد. 2- مسئولیت تصمیم گیری شفاف وآشکار است. 3- ساختار سازمان رسمی و دیوانسالارانه است. 4- فلسفه و فرهنگ سازمانی خاصی وجود نداشته و هویت فرد با رشته کاری و تخصص او شکل می گیرد. 5- فرد در رقابت با افراد دیگر است.
|
مدیریت ژاپنی |
مدیریت آمریکایی |
(استخدام نیروی انسانی) 1- استخدام نیروی کار او میان نیروهای جوان فارغ التحصیل بوده و جابجایی مستخدمین از سازمان استخدامی اولیه بندرت صورت می گیرد.
2- ترفیع در پایه های سازمانی کند بوده وعمدتاً براساس ارشدیت صورت می گیرد. 3- تقویت فرهنگ وفاداری به شرکت و سازمان غالب است. 4- ارزیابی کار کارمندان تازه کار بندرت صورت می گیرد. 5- ارزیابی براساس کارکرد بلندمدت صورت می گیرد. 6- ترفیع بر پایه معیارهای چندگانه از جمله ارشدیت استوار است. 7- آموزش و تربیت کارمندان نوعی سرمایه گذاری بلندمدت محسوب می شود. 8- ثبات و امنیت کاری بالا بدلیل استخدام برای همه عمر |
1-استخدام نیروی کار از میان فارغ التحصیلان و یا شاغلین دیگر سازمانها بوده و جابجایی آسان و مکرر نیروهای استخدامی میان شرکتهای مختلف امری عادی است. 2- امکان ترفیع سریع در سازمان براساس کارایی فردی وجود دارد. 3- تقویت فرهنگ وفاداری به حرفه و تخصص غالب است. 4- ارزیابی کار کارمندان تازه کار بسیار انجام می شود. 5- ارزیابی بر مبنای بازدهی کوتاه مدت انجام می شود. 6- ترفیع براصل کارایی فردی و توانایی درعملکرد استوار است. 7- به آموزش و تربیت کارمندان بدلیل عدم ثبات و تداوم کاری با تردید نگاه می شود. 8- ناامنی شغلی بدلیل عدم حمایت کامل کارمندان از طرف سازمان |
مدیریت ژاپنی |
مدیریت آمریکایی |
(رهبری) 1- رهبر نقش یک راهنمای اجتماعی را داشته و عضوی از اعضای گروه است. 2- رهبری سبک پدرانه دارد. 3- رهبری براساس ارزشهای همگانی بوده همکاری را آسان می کند. 4- تأکید بر همنوایی در سیستم وجود دارد و از برخورد و رویاروی پرهیز می شود و روند امور گاهی با ابهام و چشم پوشی انجام می پذیرد. 5- ارتباط از پایین به بالا و برعکس صورت می گیرد. |
1- رهبر تصمیم گیرنده نهایی بوده و بعنوان رئیس گروه خود عمل می کند. 2- رهبری سبک کارفرمایانه دارد. 3- رهبری براساس تصمیمات فردی بوده گاهی روند همکاری را ناممکن می کند. 4- تأکید بر اجرای روش امور بوده برخورد مستقیم و رویاروی فراوان است.
5- ارتباط اصولاً از بالا به پایین اعمال |
مدیریت ژاپنی |
مدیریت آمریکایی |
(نظارت) 1- نظارت از سوی همردیفان و همکاران در سطح گروه صورت می گیرد. 2- نظارت بر کارکرد گروه اعمال می شود. 3- احترام و آبروی فرد در هنگام لغزش و خطا حفظ می شود (حمایت از طرف گروه) 4- گروههای نظارت بر کیفیت نقش مشهودی در سازمان دارند. |
1- نظارت از طریق سلسله مراتب و از بالا به پایین اعمال می شود. 2- نظارت بر کارکرد فرد اعمال می شود.و 3- خطا کار مورد توبیخ و سرزنش قرار می گیرد ( عدم حمایت از طرف گروه) 4- گروههای نظارت بر کیفیت نقش کمرنگی در سازمان دارند. |
همانگونه که در مقایسة فوق مشهود است خصوصیات مدیریتی هر جامعه براساس خصوصیات فرهنگی آن جامعه شکل گرفته است.
در جامعة ژاپنی ما با یک فرهنگ گل گرا با غلبة روحیة پدرسالارانه و با خصوصیت کیفیت گرایی – پرهیز از قدرت طلبی – روحیة سازشکارانه – پرهیز از ناامنی – فرهنگ ارزشگذاری به کار ولی نه چندان کارآفرین و با غلبة تفکر ماتریالیستی روبرو هستیم.
در حالیکه در جامعة آمریکایی غلبه فرهنگی بیشتر به سمت روحیة دموکراسی – فرد گرایی – عمل گرایی – نتیجه گرایی – ریسک پذیری – رقابت و قدرت طلبی – کارآفرینی – هدف گرایی – روحیه مردانه – ماجراجویی – و تفکرات ماتریالیستی است.
بدون شک کارایی هر یک از سیستمهای مدیریتی ژاپنی و آمریکایی براساس تطابق با فرهنگ آن جامعه و توانایی و کارامدی سیستم در حل مشکلات ناشی از تغییرات سریع جهانی و تحولات اقتصادی ارزیابی می شود.
اما میتوان محاسن و معایب هر یک از سیستمهای مدیریتی فوق را چنین برشمرد.