مقاله بررسی بیماری هرچکین در 31 صفحه ورد قابل ویرایش

خلاصه:

بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم جای دارد. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی ، لنفوم ها مقام سوم را دارا هستند.

میزان شیوع لنفوم ها معادل 13% کل بدخیمی ها می باشد، در افراد زیر 15 سال 43% از کل لنفوم ها را هوچکین تشکیل می‎دهد. این بیماری قبل از سن 5 سالگی نادر است.

تحقیق حاضر پیرامون بررسی اطفال مبتلا به بیماری هوچکین طی 10 سال گذشته (از سال 1373 تا 1382) در بیمارستان شهدای تجریش می‎باشد.

از نتایج قابل ذکر این تحقیق می‎توان به این مطالب اشاره کرد:

- از میان 53 کودک مبتلا به هوچکین بررسی شده در بخش اطفال بیمارستان شهدای تجریش

- 34 نفر مذکر و 19 نفر مونث بودند که نسبت بروز در افراد مذکر به مونث بدست آمد.

- علامت شایع در این بررسی لنفودنوپاتی بود (4/75%) ، به خصوص لنفودنوپاتی گردنی.

- میانگین سن شروع بیماری 5/10-5/7 سالگی بود.

- شایعترین فرم هوچکین در این بررسی Mixed cellularity بود و کمترین فرم هوچکین lymphocyte predominant بود.

- در زمان تشخیص 5/58% در stage IV بودند و 5/24% در stage III بودند.

- از 53 بیمار 4/58% در فاز بهبودی کامل هستند و 34% در آخرین مراجعه در فاز بهبودی بوده اند اما مراجعه بعدی نداشتند (در کل 4/92% در فاز بهبودی کاملند).

Abstract:

The hodgkin's disease is a Malignancy about the lymphoreticular system that is on category of lymphomes.

In child after leukemia and Brain tumors, lymphomas are in theired grade.

Prevalence rate of lymphome are equality 13% from alls malignancys. In persones under 15 age , 43% of all lymphoms allocates hodgkin's disease.

This disease in personses under 5 age is rate.

This study is about assesement pediatrics with hodgkin's disease in ten years ago. (from 1373 to 1382) in shohadaey Tajrish hospital.

Results:

- of 53 child with this disease that are assesed in pediatric unit in shohadaey Tajrish hospital, 34 child are male and 19 of them are famle, that child incidence ratio of male to famle is.

- Common symptoms are this study is lymphadenopathy (75.4%) , specially neck lymphadeno pathy.

- Averege age of start the disease in this study is 7.5- 10.5 yr.

- Common form of hodgkin in this study is mixed cellularity and the rare form of its lymphocyte predominant.

- In diagnosis time of disease, 58.5% of child were in stage IV and 24.5% in stage III disease.

- From 53 case, 58.4% are in complete remision phasis and 34% in last follow up were in remision phasis and the hadn't follow up affter last follow up (All of the cases 92.4% were in complete phasis).

فهرست مطالب

مقدمه

تاریخچه و تعریف

اپیدمیولوژی

بیولوژی

پاتولوژی

علائم بالینی

مقاطع آزمایشگاهی

تشخیصهای افتراقی

بررسی های تشخیصی

مرحله بندی

درمان بیماری هوچکین

عود بیماری

عوارض درمان

اهداف تحقیق

مقیاس سنجش تحقیق

روش تحقیق و اجرا

نمودار

مقالات

نتیجه و بحث

منابع

مقدمه:

بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم ها جای دارند. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی، لنفومها (اعم از هوچکین و غیرهوچکین) مقام سوم را دارا می باشند. میزان شیوع لنفوها معادل 13% کل بدخیمی ها می‎باشد و در افراد زیر 15 سال 43% از کل لنفوم ها را بیماری هوچکین تشکیل می‎دهد.

میزان بروز این بیماری در نقاط مختلف جهان متفاوت است و آمار آن بین یک تا 10 مورد در هر 100000 نفر متغیر است.

با توجه به شیوع نسبی بیماری هوچکین در میان خردسالان و بزرگسالان و تحولاتی که طی سالهای اخیر در درمان این بیماری پیدا شده است، بر آن شدیم که کلیه اطفال مبتلا به بیماری هوچکین (زیر 14 سال) را که از سال 1373 تا 1382 به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده اند را طی یک مطالعه گذشته نگر مورد بررسی قرار دهیم، که نتایج زیر حاصل شد:

از سال 1373 تا سال 1382 (طی یک دوره 10 ساله) 53 کودک مبتلا به هوچکین به این مرکز مراجعه کرده اند که در بخش اطفال تحت نظر و درمان قرار گرفته اند.

شایعترین علامت لنفودنوپاتی بدون درد (4/75%) بود که بیشتر در نواحی گردن بوده است. نسبت بروز بیماری مذکر به مونث بود، میانگین سن شروع بیماری 5/10-5/7 سالگی بود. در زمان تشخیص 5/58% در stage IV بودند و 5/24% در stage III بودند.

تعریف و تاریخچه:

بیماری هوچکین یک بدخیمی منحصر به فرد است که امروزه جزء نئوپلاسم های قابل علاج می‎باشد. اگر چه این بیماری می‎تواند سبب درگیری کل سیستم لنفاوی شود ولی غالباً بیماری در ابتدا به صورت محدود تظاهر می‎کند.

این بیماری برای اولین بار به صورت یک بیماری خاص توسط توماس هوچکین در سال 1832 شرح داده شد و متعاقب آن یافته های بالینی و پاتولوژیک بیماری در سال 1902 توسط Reed و sternberg شرح داده شد. اگرچه این بیماری اولین نوع لنفومی است که شرح داده شده ولی هنوز سلول منشاء آن مورد بحث است. همزمان با پیشرفت بیماری، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب، عرق شبانه و کاهش وزن توام با اختلال عملکرد سیستم ایمنی سلولی ظاهر می‎شوند. قبل از اینکه درمان اختصاصی این بیماری در دسترس باشد، 90% بیماران در عرض 5 سال بعد از تشخیص فوت می‎شدند. در سال 1950، peters عنوان کرد که گروهی از این بیماران با کمک پرتودرمانی تنها، قابل درمان هستند. از آن به بعد با کمک پیشرفتهای درمانی، سیر بیماری کاملاً معکوس شده و طول عمر بیماران ازدیاد یافت. در حال حاضر با کمک درمان مدرن و امروزی حدود 90% کودکان قابل درمان هستند.